characteristicus
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek χαρακτηριστικός (kharaktēristikós, “characteristic”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kʰa.rak.teːˈris.ti.kus/, [kʰäräkt̪eːˈrɪs̠t̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.rak.teˈris.ti.kus/, [käräkt̪eˈrist̪ikus]
Noun edit
charactēristicus m (genitive charactēristicī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Synonyms edit
Related terms edit
Descendants edit
Descendants of characteristicus in other languages
- → Asturian: carauterísticu, carauterística (learned)
- → Danish: karakteristika (learned)
- → Dutch: karakteristiek
- → English: characteristic
- →⇒ Finnish: karakteristiikka, karakteristika, karakteristinen
- → French: caractéristique (learned)
- →⇒ German: Charakteristikum, charakteristisch
- → Interlingua: characteristic
- → Norman: caractéthistique (learned)
- → Norwegian Nynorsk: karakteristika (learned)
- →⇒ Polish: charakterystyczny, charakterystyka
- → Romanian: caracteristic, caracteristică (learned)
- → Serbo-Croatian: karakterìstika (learned)