cibdelus
Latin
editEtymology
editFrom Ancient Greek κίβδηλος (kíbdēlos).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kibˈdeː.lus/, [kɪbˈd̪eːɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃibˈde.lus/, [t͡ʃibˈd̪ɛːlus]
Adjective
editcibdēlus (feminine cibdēla, neuter cibdēlum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cibdēlus | cibdēla | cibdēlum | cibdēlī | cibdēlae | cibdēla | |
Genitive | cibdēlī | cibdēlae | cibdēlī | cibdēlōrum | cibdēlārum | cibdēlōrum | |
Dative | cibdēlō | cibdēlō | cibdēlīs | ||||
Accusative | cibdēlum | cibdēlam | cibdēlum | cibdēlōs | cibdēlās | cibdēla | |
Ablative | cibdēlō | cibdēlā | cibdēlō | cibdēlīs | |||
Vocative | cibdēle | cibdēla | cibdēlum | cibdēlī | cibdēlae | cibdēla |
References
edit- “cibdelus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cibdelus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.