Hungarian

edit

Etymology

edit

cica +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈt͡sit͡saːjim]
  • Hyphenation: ci‧cá‧im

Noun

edit

cicáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of cica

Declension

edit
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative cicáim
accusative cicáimat
dative cicáimnak
instrumental cicáimmal
causal-final cicáimért
translative cicáimmá
terminative cicáimig
essive-formal cicáimként
essive-modal cicáimul
inessive cicáimban
superessive cicáimon
adessive cicáimnál
illative cicáimba
sublative cicáimra
allative cicáimhoz
elative cicáimból
delative cicáimról
ablative cicáimtól
non-attributive
possessive - singular
cicáimé
non-attributive
possessive - plural
cicáiméi