See also: circunstância

Asturian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Latin circumstantia.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /θiɾkunsˈtanθja/, [θiɾ.kũns̪ˈt̪ãn̟.θja]
  • Rhymes: -anθja
  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧cia

Noun

edit

circunstancia f (plural circunstancies)

  1. circumstance

Galician

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Latin circumstantia.

Pronunciation

edit
 
  • IPA(key): (standard) /θiɾkunsˈtanθja/ [θiɾ.kuns̺ˈt̪an̪.θjɐ]
  • IPA(key): (seseo) /siɾkunsˈtansja/ [siɾ.kunsˈt̪an.sjɐ]

 

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧cia

Noun

edit

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. circumstance

Derived terms

edit

Further reading

edit

Portuguese

edit

Etymology 1

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

edit
 

  • Hyphenation: cir‧cuns‧tan‧ci‧a

Verb

edit

circunstancia

  1. inflection of circunstanciar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Etymology 2

edit

Noun

edit

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. Obsolete spelling of circunstância.

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (Spain) /θiɾkunsˈtanθja/ [θiɾ.kũnsˈt̪ãn̟.θja]
  • IPA(key): (Latin America, Philippines) /siɾkunsˈtansja/ [siɾ.kũnsˈt̪ãn.sja]
  • Rhymes: -anθja
  • Rhymes: -ansja
  • Syllabification: cir‧cuns‧tan‧cia

Etymology 1

edit

Borrowed from Latin circumstantia.

Noun

edit

circunstancia f (plural circunstancias)

  1. circumstance
    Synonym: pormenor
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

circunstancia

  1. inflection of circunstanciar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading

edit