clóchuir

Irish

Etymology 1

From cló +‎ cuir.

Verb

clóchuir (present analytic clóchuireann, future analytic clóchuirfidh, verbal noun clóchur, past participle clóchurtha)

(transitive, intransitive, publishing) typeset

Conjugation

conjugation of clóchuir (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	clóchuirim	clóchuireann tú; clóchuirir^†	clóchuireann sé, sí	clóchuirimid	clóchuireann sibh	clóchuireann siad; clóchuirid^†	a chlóchuireann; a chlóchuireas / a gclóchuireann; a gclóchuireas	clóchuirtear
	past	chlóchuir mé; chlóchuireas	chlóchuir tú; chlóchuiris	chlóchuir sé, sí	chlóchuireamar; chlóchuir muid	chlóchuir sibh; chlóchuireabhair	chlóchuir siad; chlóchuireadar	a chlóchuir / ar chlóchuir*	clóchuireadh
	past habitual	chlóchuirinn / gclóchuirinn‡‡	chlóchuirteá / gclóchuirteá‡‡	chlóchuireadh sé, sí / gclóchuireadh sé, sí‡‡	chlóchuirimis; chlóchuireadh muid / gclóchuirimis‡‡; gclóchuireadh muid‡‡	chlóchuireadh sibh / gclóchuireadh sibh‡‡	chlóchuiridís; chlóchuireadh siad / gclóchuiridís‡‡; gclóchuireadh siad‡‡	a chlóchuireadh / a gclóchuireadh*	chlóchuirtí / gclóchuirtí‡‡
future		clóchuirfidh mé; clóchuirfead	clóchuirfidh tú; clóchuirfir^†	clóchuirfidh sé, sí	clóchuirfimid; clóchuirfidh muid	clóchuirfidh sibh	clóchuirfidh siad; clóchuirfid^†	a chlóchuirfidh; a chlóchuirfeas / a gclóchuirfidh; a gclóchuirfeas	clóchuirfear
conditional		chlóchuirfinn / gclóchuirfinn‡‡	chlóchuirfeá / gclóchuirfeá‡‡	chlóchuirfeadh sé, sí / gclóchuirfeadh sé, sí‡‡	chlóchuirfimis; chlóchuirfeadh muid / gclóchuirfimis‡‡; gclóchuirfeadh muid‡‡	chlóchuirfeadh sibh / gclóchuirfeadh sibh‡‡	chlóchuirfidís; chlóchuirfeadh siad / gclóchuirfidís‡‡; gclóchuirfeadh siad‡‡	a chlóchuirfeadh / a gclóchuirfeadh*	chlóchuirfí / gclóchuirfí‡‡
subjunctive	present	go gclóchuire mé; go gclóchuiread^†	go gclóchuire tú; go gclóchuirir^†	go gclóchuire sé, sí	go gclóchuirimid; go gclóchuire muid	go gclóchuire sibh	go gclóchuire siad; go gclóchuirid^†	—	go gclóchuirtear
subjunctive	past	dá gclóchuirinn	dá gclóchuirteá	dá gclóchuireadh sé, sí	dá gclóchuirimis; dá gclóchuireadh muid	dá gclóchuireadh sibh	dá gclóchuiridís; dá gclóchuireadh siad	—	dá gclóchuirtí
imperative		clóchuirim	clóchuir	clóchuireadh sé, sí	clóchuirimis	clóchuirigí; clóchuiridh^†	clóchuiridís	—	clóchuirtear
verbal noun		clóchur
past participle		clóchurtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

clóchuir m

vocative/genitive singular of clóchur

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
clóchuir	chlóchuir	gclóchuir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.