cneámhaireacht

Irish

Etymology

From cneámhaire (“mean person; rogue, crook”) +‎ -acht.

Noun

cneámhaireacht f (genitive singular cneámhaireachta)

1. meanness, roguery

Declension

Declension of cneámhaireacht

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative cneámhaireacht Vocative a chneámhaireacht Genitive cneámhaireachta Dative cneámhaireacht

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an chneámhaireacht Genitive na cneámhaireachta Dative leis an gcneámhaireacht don chneámhaireacht

Derived terms

• déan cneámhaireacht ar (“cheat”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cneámhaireacht	chneámhaireacht	gcneámhaireacht
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.