coaequalis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ko.ae̯ˈkʷaː.lis/, [koäe̯ˈkʷäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.eˈkwa.lis/, [koeˈkwäːlis]
Adjective edit
coaequālis (neuter coaequāle); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | coaequālis | coaequāle | coaequālēs | coaequālia | |
Genitive | coaequālis | coaequālium | |||
Dative | coaequālī | coaequālibus | |||
Accusative | coaequālem | coaequāle | coaequālēs coaequālīs |
coaequālia | |
Ablative | coaequālī | coaequālibus | |||
Vocative | coaequālis | coaequāle | coaequālēs | coaequālia |
References edit
- “coaequalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- coaequalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.