Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From coniugō +‎ -ium.

Pronunciation

edit

Noun

edit

coniugium n (genitive coniugiī or coniugī); second declension

  1. connection, union
  2. marriage

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative coniugium coniugia
Genitive coniugiī
coniugī1
coniugiōrum
Dative coniugiō coniugiīs
Accusative coniugium coniugia
Ablative coniugiō coniugiīs
Vocative coniugium coniugia

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Sardinian: cojuju
  • Italian: coniugio

References

edit
  • coniugium”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • Meyer-Lübke, Wilhelm (1911) “conjugium”, in Romanisches etymologisches Wörterbuch (in German), page 172