conquassatio
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kon.kʷasˈsaː.ti.oː/, [kɔŋkʷäs̠ˈs̠äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.kwasˈsat.t͡si.o/, [koŋkwäsˈsät̪ː͡s̪io]
Noun
editconquassātiō f (genitive conquassātiōnis); third declension
- severe shaking; shattering
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | conquassātiō | conquassātiōnēs |
Genitive | conquassātiōnis | conquassātiōnum |
Dative | conquassātiōnī | conquassātiōnibus |
Accusative | conquassātiōnem | conquassātiōnēs |
Ablative | conquassātiōne | conquassātiōnibus |
Vocative | conquassātiō | conquassātiōnēs |
Related terms
editReferences
edit- “conquassatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “conquassatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- conquassatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.