conraitheoir

Irish

Etymology

conraigh (“contract”) +‎ -óir

Noun

conraitheoir m (genitive singular conraitheora, nominative plural conraitheoirí)

1. contractor

Declension

Declension of conraitheoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative conraitheoir conraitheoirí Vocative a chonraitheoir a chonraitheoirí Genitive conraitheora conraitheoirí Dative conraitheoir conraitheoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an conraitheoir na conraitheoirí Genitive an chonraitheora na gconraitheoirí Dative leis an gconraitheoir don chonraitheoir leis na conraitheoirí

Derived terms

• fochonraitheoir (“subcontractor”)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
conraitheoir	chonraitheoir	gconraitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.