|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
conraím
|
conraíonn tú; conraír†
|
conraíonn sé, sí
|
conraímid; conraíonn muid
|
conraíonn sibh
|
conraíonn siad; conraíd†
|
a chonraíonn; a chonraíos / a gconraíonn*; a gconraíos*
|
conraítear
|
past
|
chonraigh mé; chonraíos
|
chonraigh tú; chonraís
|
chonraigh sé, sí
|
chonraíomar; chonraigh muid
|
chonraigh sibh; chonraíobhair
|
chonraigh siad; chonraíodar
|
a chonraigh / ar chonraigh*
|
conraíodh
|
past habitual
|
chonraínn / gconraínn‡‡
|
chonraíteá / gconraíteᇇ
|
chonraíodh sé, sí / gconraíodh sé, s퇇
|
chonraímis; chonraíodh muid / gconraímis‡‡; gconraíodh muid‡‡
|
chonraíodh sibh / gconraíodh sibh‡‡
|
chonraídís; chonraíodh siad / gconraídís‡‡; gconraíodh siad‡‡
|
a chonraíodh / a gconraíodh*
|
chonraítí / gconraít퇇
|
future
|
conróidh mé; conród; conróchaidh mé†
|
conróidh tú; conróir†; conróchaidh tú†
|
conróidh sé, sí; conróchaidh sé, sí†
|
conróimid; conróidh muid; conróchaimid†; conróchaidh muid†
|
conróidh sibh; conróchaidh sibh†
|
conróidh siad; conróid†; conróchaidh siad†
|
a chonróidh; a chonrós; a chonróchaidh†; a chonróchas† / a gconróidh*; a gconrós*; a gconróchaidh*†; a gconróchas*†
|
conrófar; conróchar†
|
conditional
|
chonróinn; chonróchainn† / gconróinn‡‡; gconróchainn†‡‡
|
chonrófá; chonróchthᆠ/ gconrófᇇ; gconróchthᆇ‡
|
chonródh sé, sí; chonróchadh sé, sí† / gconródh sé, s퇇; gconróchadh sé, s톇‡
|
chonróimis; chonródh muid; chonróchaimis†; chonróchadh muid† / gconróimis‡‡; gconródh muid‡‡; gconróchaimis†‡‡; gconróchadh muid†‡‡
|
chonródh sibh; chonróchadh sibh† / gconródh sibh‡‡; gconróchadh sibh†‡‡
|
chonróidís; chonródh siad; chonróchadh siad† / gconróidís‡‡; gconródh siad‡‡; gconróchadh siad†‡‡
|
a chonródh; a chonróchadh† / a gconródh*; a gconróchadh*†
|
chonrófaí; chonróchthaí† / gconrófa퇇; gconróchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gconraí mé; go gconraíod†
|
go gconraí tú; go gconraír†
|
go gconraí sé, sí
|
go gconraímid; go gconraí muid
|
go gconraí sibh
|
go gconraí siad; go gconraíd†
|
—
|
go gconraítear
|
past
|
dá gconraínn
|
dá gconraíteá
|
dá gconraíodh sé, sí
|
dá gconraímis; dá gconraíodh muid
|
dá gconraíodh sibh
|
dá gconraídís; dá gconraíodh siad
|
—
|
dá gconraítí
|
imperative
|
conraím
|
conraigh
|
conraíodh sé, sí
|
conraímis
|
conraígí; conraídh†
|
conraídís
|
—
|
conraítear
|
verbal noun
|
conrú
|
past participle
|
conraithe
|