conseminalis
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kon.seː.miˈnaː.lis/, [kõːs̠eːmɪˈnäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.se.miˈna.lis/, [konsemiˈnäːlis]
Adjective
editcōnsēminālis (neuter cōnsēmināle); third-declension two-termination adjective
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnsēminālis | cōnsēmināle | cōnsēminālēs | cōnsēminālia | |
Genitive | cōnsēminālis | cōnsēminālium | |||
Dative | cōnsēminālī | cōnsēminālibus | |||
Accusative | cōnsēminālem | cōnsēmināle | cōnsēminālēs cōnsēminālīs |
cōnsēminālia | |
Ablative | cōnsēminālī | cōnsēminālibus | |||
Vocative | cōnsēminālis | cōnsēmināle | cōnsēminālēs | cōnsēminālia |
References
edit- “conseminalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conseminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.