conspira
Catalan edit
Verb edit
conspira
- inflection of conspirar:
French edit
Pronunciation edit
Verb edit
conspira
- third-person singular past historic of conspirer
Latin edit
Verb edit
cōnspīrā
Portuguese edit
Verb edit
conspira
- inflection of conspirar:
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French conspirer, Latin conspirare.
Verb edit
a conspira (third-person singular present conspiră, past participle conspirat) 1st conj.
- to conspire
Conjugation edit
conjugation of conspira (first conjugation, no infix)
infinitive | a conspira | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | conspirând | ||||||
past participle | conspirat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | conspir | conspiri | conspiră | conspirăm | conspirați | conspiră | |
imperfect | conspiram | conspirai | conspira | conspiram | conspirați | conspirau | |
simple perfect | conspirai | conspirași | conspiră | conspirarăm | conspirarăți | conspirară | |
pluperfect | conspirasem | conspiraseși | conspirase | conspiraserăm | conspiraserăți | conspiraseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să conspir | să conspiri | să conspire | să conspirăm | să conspirați | să conspire | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | conspiră | conspirați | |||||
negative | nu conspira | nu conspirați |
Derived terms edit
Related terms edit
Spanish edit
Verb edit
conspira
- inflection of conspirar: