contagi
CatalanEdit
EtymologyEdit
From Latin contāgium, attested from 1803.[1]
PronunciationEdit
- (Balearic) IPA(key): /konˈta.ʒi/
- (Central) IPA(key): /kunˈta.ʒi/
- (Valencian) IPA(key): /konˈta.d͡ʒi/
NounEdit
contagi m (plural contagis)
- contagion (the spread or transmission of such a disease)
- Synonyms: contagió, transmissió
Derived termsEdit
Related termsEdit
ReferencesEdit
- ^ “contagi” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
Further readingEdit
- “contagi” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “contagi” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “contagi” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
ItalianEdit
PronunciationEdit
- Rhymes: -adʒi
NounEdit
contagi m
VerbEdit
contagi
- second-person singular present indicative of contagiare
- first-person singular present subjunctive of contagiare
- second-person singular present subjunctive of contagiare
- third-person singular present subjunctive of contagiare
- third-person singular imperative of contagiare