contagiar
CatalanEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
- (Balearic) IPA(key): /kon.tə.ʒiˈa/
- (Central) IPA(key): /kun.tə.ʒiˈa/
- (Valencian) IPA(key): /kon.ta.d͡ʒiˈaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
VerbEdit
contagiar (first-person singular present contagio, past participle contagiat)
- (transitive) to infect; to transmit (a disease) to
- Synonym: encomanar
ConjugationEdit
Conjugation of contagiar (first conjugation)
infinitive | contagiar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | contagiant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | contagiat | contagiada | |||||
plural | contagiats | contagiades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | contagio | contagies | contagia | contagiem | contagieu | contagien | |
imperfect | contagiava | contagiaves | contagiava | contagiàvem | contagiàveu | contagiaven | |
future | contagiaré | contagiaràs | contagiarà | contagiarem | contagiareu | contagiaran | |
preterite | contagií | contagiares | contagià | contagiàrem | contagiàreu | contagiaren | |
conditional | contagiaria | contagiaries | contagiaria | contagiaríem | contagiaríeu | contagiarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | contagiï | contagiïs | contagiï | contagiem | contagieu | contagiïn | |
imperfect | contagiés | contagiessis | contagiés | contagiéssim | contagiéssiu | contagiessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | contagia | contagiï | contagiem | contagieu | contagiïn |
Related termsEdit
Further readingEdit
- “contagiar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “contagiar” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
- “contagiar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “contagiar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
PortugueseEdit
EtymologyEdit
VerbEdit
contagiar (first-person singular present indicative contagio, past participle contagiado)
- (transitive) to infect (to bring into contact with a substance that causes illness)
- Synonym: infectar
- (transitive, figuratively) to infect (to make somebody feel the same way as oneself)
- first-person singular (eu) personal infinitive of contagiar
- third-person singular (ele and ela, also used with você and others) personal infinitive of contagiar
- first-person singular (eu) future subjunctive of contagiar
- third-person singular (ele and ela, also used with você and others) future subjunctive of contagiar
ConjugationEdit
Conjugation of the Portuguese -ar verb contagiar
Further readingEdit
- “contagiar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
SpanishEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
contagiar (first-person singular present contagio, first-person singular preterite contagié, past participle contagiado)
- (transitive) to infect
ConjugationEdit
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related termsEdit
Further readingEdit
- “contagiar” in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014.