convalescentia
Latin
editEtymology
editFrom convalēscēns + -ia.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kon.u̯a.leːsˈken.ti.a/, [kɔnu̯äɫ̪eːs̠ˈkɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.va.leʃˈʃen.t͡si.a/, [koɱväleʃˈʃɛnt̪͡s̪iä]
Noun
editconvalēscentia f (genitive convalēscentiae); first declension
- convalescence
- c. 345 CE – 402 CE, Quintus Aurelius Symmachus, Books of Letters 3.11:
- Dē meā aegritūdine nēquāquam tē rūmor fefellit, sed iam – modo mihi venia dictī sit – convalēscentiae portus aperītur.
- Concerning my illness, the rumour by no means deceived you, but now – may there just be for me forgiveness of the saying – a haven of convalescence is opened.
- Dē meā aegritūdine nēquāquam tē rūmor fefellit, sed iam – modo mihi venia dictī sit – convalēscentiae portus aperītur.
Declension
editFirst-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | convalēscentia | convalēscentiae |
Genitive | convalēscentiae | convalēscentiārum |
Dative | convalēscentiae | convalēscentiīs |
Accusative | convalēscentiam | convalēscentiās |
Ablative | convalēscentiā | convalēscentiīs |
Vocative | convalēscentia | convalēscentiae |
Participle
editconvalēscentia
References
edit- convalescentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “convalescentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- convalescentia in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)