csirkéim

Hungarian

Etymology

csirke +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡ʃirkeːjim]
• Hyphenation: csir‧ké‧im

Noun

csirkéim

1. first-person singular multiple-possession possessive of csirke

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	—	csirkéim
accusative	—	csirkéimet
dative	—	csirkéimnek
instrumental	—	csirkéimmel
causal-final	—	csirkéimért
translative	—	csirkéimmé
terminative	—	csirkéimig
essive-formal	—	csirkéimként
essive-modal	—	csirkéimül
inessive	—	csirkéimben
superessive	—	csirkéimen
adessive	—	csirkéimnél
illative	—	csirkéimbe
sublative	—	csirkéimre
allative	—	csirkéimhez
elative	—	csirkéimből
delative	—	csirkéimről
ablative	—	csirkéimtől
non-attributive possessive - singular	—	csirkéimé
non-attributive possessive - plural	—	csirkéiméi