cynhyrfu

Welsh

From cynnwrf (“excitement”) +‎ -u.

cynhyrfu (first-person singular present cynhyrfaf)

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third	impersonal
present indicative/future	cynhyrfaf	cynhyrfi	cynhyrfa	cynhyrfwn	cynhyrfwch	cynhyrfant	cynhyrfir
imperfect (indicative/subjunctive)/ conditional	cynhyrfwn	cynhyrfit	cynhyrfai	cynhyrfem	cynhyrfech	cynhyrfent	cynhyrfid
preterite	cynhyrfais	cynhyrfaist	cynhyrfodd	cynnyrfasom	cynnyrfasoch	cynnyrfasant	cynhyrfwyd
pluperfect	cynnyrfaswn	cynnyrfasit	cynnyrfasai	cynnyrfasem	cynnyrfasech	cynnyrfasent	cynnyrfasid, cynnyrfesid
present subjunctive	cynhyrfwyf	cynhyrfych	cynhyrfo	cynhyrfom	cynhyrfoch	cynhyrfont	cynhyrfer
imperative	—	-, cynhyrfa	cynhyrfed	cynhyrfwn	cynhyrfwch	cynhyrfent	cynhyrfer
verbal noun	cynhyrfu
verbal adjectives	cynnyrfedig cynnyrfadwy

Conjugation (colloquial)

Inflected colloquial forms	singular			plural
Inflected colloquial forms	first	second	third	first	second	third
future	cynhyrfa i, cynhyrfaf i	cynhyrfi di	cynhyrfith o/e/hi, cynhyrfiff e/hi	cynhyrfwn ni	cynhyrfwch chi	cynhyrfan nhw
conditional	cynhyrfwn i, cynhyrfswn i	cynhyrfet ti, cynhyrfset ti	cynhyrfai fo/fe/hi, cynhyrfsai fo/fe/hi	cynhyrfen ni, cynhyrfsen ni	cynhyrfech chi, cynhyrfsech chi	cynhyrfen nhw, cynhyrfsen nhw
preterite	cynhyrfais i, cynhyrfes i	cynhyrfaist ti, cynhyrfest ti	cynhyrfodd o/e/hi	cynhyrfon ni	cynhyrfoch chi	cynhyrfon nhw
imperative	—	cynhyrfa	—	—	cynhyrfwch	—
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.