czeladnik

Polish

Etymology

From czeladź +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂɛˈladɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: cze‧lad‧nik

Noun

czeladnik m pers (female equivalent czeladniczka)

1. journeyman (the second highest rank of craftsmen in a guild)

Declension

Declension of czeladnik

	singular	plural
nominative	czeladnik	czeladnicy/czeladniki (deprecative)
genitive	czeladnika	czeladników
dative	czeladnikowi	czeladnikom
accusative	czeladnika	czeladników
instrumental	czeladnikiem	czeladnikami
locative	czeladniku	czeladnikach
vocative	czeladniku	czeladnicy

Derived terms

adjective

• czeladniczy

 

noun

• czeladnictwo

 

Further reading

• czeladnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czeladnik in Polish dictionaries at PWN