czytnik

Polish

Etymology

From czytać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɨt.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨtɲik
• Syllabification: czyt‧nik

Noun

czytnik m inan

1. reader, scanner (device or program that reads information from something)
   • 2018 January 13, Mikołaj Malecki, Paweł Marcin Dudek, “Płatność cudzą kartą to kradzież z włamaniem”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2022-06-20:

     Osoba uwierzytelniająca transakcję przez zbliżenie karty do czytnika nie doprowadza bowiem kasjera do rozporządzenia mieniem...

     A person who authorizes a transaction by putting their card on the scanner, after all, is not allowing the cashier to manage their property...

Declension

Declension of czytnik

	singular	plural
nominative	czytnik	czytniki
genitive	czytnika	czytników
dative	czytnikowi	czytnikom
accusative	czytnik	czytniki
instrumental	czytnikiem	czytnikami
locative	czytniku	czytnikach
vocative	czytniku	czytniki

Further reading

• czytnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czytnik in Polish dictionaries at PWN