dæsa

Icelandic

FWOTD – 26 July 2014

Etymology

From Old Norse dæsa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtaiːsa/

  Rhymes: -aiːsa

Verb

dæsa (weak verb, third-person singular past indicative dæsti, supine dæst)

1. to sigh or groan deeply, to heave a sigh
   • 1949, Árni Óla, Blárra tinda blessað land‎^[1], page 94:

     En þá gerði hann ekki annað en að dæsa og frussa.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1988, Þórarinn Eldjárn, Stórbók‎^[2], page 458:

     Hann dæsti og hryllti sig í herðum nokkra stund, en fljótlega varð bert að honum var farið að líða betur.

     (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

dæsa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að dæsa
supine (sagnbót)		dæst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dæsandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dæsi	við dæsum	present (nútíð)	ég dæsi	við dæsum
	þú dæsir	þið dæsið		þú dæsir	þið dæsið
	hann, hún, það dæsir	þeir, þær, þau dæsa		hann, hún, það dæsi	þeir, þær, þau dæsi
past (þátíð)	ég dæsti	við dæstum	past (þátíð)	ég dæsti	við dæstum
	þú dæstir	þið dæstuð		þú dæstir	þið dæstuð
	hann, hún, það dæsti	þeir, þær, þau dæstu		hann, hún, það dæsti	þeir, þær, þau dæstu
imperative (boðháttur)	dæs (þú)	dæsið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	dæstu	dæsiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.