dźwiękonaśladownictwo

Polish

Etymology

From dźwięk +‎ -o- +‎ naśladownictwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑvjɛŋ.kɔ.naɕ.la.dɔvˈɲit͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: dźwię‧ko‧naś‧la‧dow‧nic‧two

Noun

dźwiękonaśladownictwo n

1. onomatopoeia

   Synonym: onomatopeja

Declension

Declension of dźwiękonaśladownictwo

	singular
nominative	dźwiękonaśladownictwo
genitive	dźwiękonaśladownictwa
dative	dźwiękonaśladownictwu
accusative	dźwiękonaśladownictwo
instrumental	dźwiękonaśladownictwem
locative	dźwiękonaśladownictwie
vocative	dźwiękonaśladownictwo

Further reading

• dźwiękonaśladownictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dźwiękonaśladownictwo in Polish dictionaries at PWN