darownik

Polish

Etymology

From darować +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /daˈrɔv.ɲik/
• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: da‧row‧nik

Noun

darownik m animal

1. any of various spiders belonging to the genus Pisaura

Declension

Declension of darownik

	singular	plural
nominative	darownik	darowniki
genitive	darownika	darowników
dative	darownikowi	darownikom
accusative	darownika	darowniki
instrumental	darownikiem	darownikami
locative	darowniku	darownikach
vocative	darowniku	darowniki

Further reading

• darownik in Polish dictionaries at PWN