dayı
Azerbaijani edit
Etymology edit
From Proto-Turkic *tāy-, *dāy- (“uncle”). Cognate with Old Turkic [script needed] (tay, tagay).
Pronunciation edit
Noun edit
Cyrillic | дајы | |
---|---|---|
Abjad | دایی |
dayı (definite accusative dayını, plural dayılar)
- maternal uncle, one's mother's brother
Declension edit
Declension of dayı | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | dayı |
dayılar | ||||||
definite accusative | dayını |
dayıları | ||||||
dative | dayıya |
dayılara | ||||||
locative | dayıda |
dayılarda | ||||||
ablative | dayıdan |
dayılardan | ||||||
definite genitive | dayının |
dayıların |
Derived terms edit
- dayday (“uncle”)
Related terms edit
Descendants edit
- → Lezgi: дайи (daji)
Crimean Tatar edit
Noun edit
dayı
- maternal uncle, brother of mother
Declension edit
Turkish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Ottoman Turkish دایی (dayı), from Proto-Turkic *tāy, *dāj- (“uncle”).
Noun edit
dayı (definite accusative dayıyı, plural dayılar)
- maternal uncle, one's mother's brother
- (informal) macho, a man exhibiting extreme behaviour or mannerisms considered typical of a male
- (historical) dey
Declension edit
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | dayı | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | dayıyı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | dayı | dayılar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | dayıyı | dayıları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | dayıya | dayılara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | dayıda | dayılarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | dayıdan | dayılardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | dayının | dayıların | ||||||||||||||||||||||||
|
See also edit
Etymology 2 edit
From Proto-Turkic *daja-gu.
Adjective edit
dayı