değil

See also: degil

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دگل (değil), ultimately from Proto-Turkic *tegül (“is not”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (tügül, “is not; not only”) (in Kul Tigin inscription); Karakhanid [script needed] (tegül, “is not”); Kazakh түгiл (tügil), Kyrgyz түгүл (tügül), Karachay-Balkar тюл (tül), Azerbaijani deyil, Bashkir түгел (tügel), Uzbek tugul.

Pronunciation

• IPA^(key): /de.ˈjil/, /de.ˈil/
• (colloquial) IPA^(key): [diːl]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: de‧ğil

Adverb

değil

1. not (negates meaning of the verb *imek)

   Mutlu olabilirsin, ama ben değilim.

   You may be happy, but I am not.

   Evli değil misiniz?

   Aren't you married?

Noun

değil (definite accusative değili, plural değiller)

1. the not

Declension

Inflection
Nominative	değil
Definite accusative	değili
	Singular	Plural
Nominative	değil	değiller
Definite accusative	değili	değilleri
Dative	değile	değillere
Locative	değilde	değillerde
Ablative	değilden	değillerden
Genitive	değilin	değillerin
Predicative forms Singular Plural 1st singular değilim değillerim 2nd singular değilsin değillersin 3rd singular değil değildir değiller değillerdir 1st plural değiliz değilleriz 2nd plural değilsiniz değillersiniz 3rd plural değiller değillerdir

See also

• -me/-ma (for negation of other verbs)

Further reading

• değil in Reverso (Turkish-English)