deaþlic

Old English

Etymology

From dēaþ +‎ -līċ. Cognate with Old High German tōdlīh.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdæ͜ɑːθ.liːt͡ʃ/, [ˈdæ͜ɑːð.liːt͡ʃ]

Adjective

dēaþlīċ

1. deadly, mortal, subject to death
2. grievous
3. dead

Declension

Declension of dēaþlīċ — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	dēaþlīċ	dēaþlīċ, dēaþlīċu, dēaþlīċo	dēaþlīċ
Accusative	dēaþlīcne	dēaþlīċe	dēaþlīċ
Genitive	dēaþlīċes	dēaþlīcre	dēaþlīċes
Dative	dēaþlīċum	dēaþlīcre	dēaþlīċum
Instrumental	dēaþlīċe	dēaþlīcre	dēaþlīċe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	dēaþlīċe	dēaþlīċa, dēaþlīċe	dēaþlīċ, dēaþlīċu, dēaþlīċo
Accusative	dēaþlīċe	dēaþlīċa, dēaþlīċe	dēaþlīċ, dēaþlīċu, dēaþlīċo
Genitive	dēaþlīcra	dēaþlīcra	dēaþlīcra
Dative	dēaþlīċum	dēaþlīċum	dēaþlīċum
Instrumental	dēaþlīċum	dēaþlīċum	dēaþlīċum

Declension of dēaþlīċ — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	dēaþlīċa	dēaþlīċe	dēaþlīċe
Accusative	dēaþlīċan	dēaþlīċan	dēaþlīċe
Genitive	dēaþlīċan	dēaþlīċan	dēaþlīċan
Dative	dēaþlīċan	dēaþlīċan	dēaþlīċan
Instrumental	dēaþlīċan	dēaþlīċan	dēaþlīċan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	dēaþlīċan	dēaþlīċan	dēaþlīċan
Accusative	dēaþlīċan	dēaþlīċan	dēaþlīċan
Genitive	dēaþlīcra, dēaþlīċena	dēaþlīcra, dēaþlīċena	dēaþlīcra, dēaþlīċena
Dative	dēaþlīċum	dēaþlīċum	dēaþlīċum
Instrumental	dēaþlīċum	dēaþlīċum	dēaþlīċum

Derived terms

• dēaþlīcnes
• undēaþlīċ

Descendants

• Middle English: dethliche, deþlich
  • English: deathly

References

• Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “deáþlíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary‎^[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.