debütáns

Hungarian

Etymology

From German Debütant, from French débutant (“debutant”). With -áns ending.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdɛbytaːnʃ]
• Hyphenation: de‧bü‧táns
• Rhymes: -aːnʃ

Noun

debütáns (plural debütánsok)

1. debutant

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	debütáns	debütánsok
accusative	debütánst	debütánsokat
dative	debütánsnak	debütánsoknak
instrumental	debütánssal	debütánsokkal
causal-final	debütánsért	debütánsokért
translative	debütánssá	debütánsokká
terminative	debütánsig	debütánsokig
essive-formal	debütánsként	debütánsokként
essive-modal	—	—
inessive	debütánsban	debütánsokban
superessive	debütánson	debütánsokon
adessive	debütánsnál	debütánsoknál
illative	debütánsba	debütánsokba
sublative	debütánsra	debütánsokra
allative	debütánshoz	debütánsokhoz
elative	debütánsból	debütánsokból
delative	debütánsról	debütánsokról
ablative	debütánstól	debütánsoktól
non-attributive possessive - singular	debütánsé	debütánsoké
non-attributive possessive - plural	debütánséi	debütánsokéi

Possessive forms of debütáns
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	debütánsom	debütánsaim
2nd person sing.	debütánsod	debütánsaid
3rd person sing.	debütánsa	debütánsai
1st person plural	debütánsunk	debütánsaink
2nd person plural	debütánsotok	debütánsaitok
3rd person plural	debütánsuk	debütánsaik

Related terms

• debütál