debetkaart

Dutch

Etymology

Compound of debet (“debit, debt”) +‎ kaart (“card”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdeː.bɛtˌkaːrt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: de‧bet‧kaart

Noun

debetkaart f (plural debetkaarten)

1. A debit card.

   Hypernym: bankkaart

   Coordinate term: kredietkaart

See also

• betaalkaart