bankkaart

Dutch

Etymology

From bank (“bank”) +‎ kaart (“card”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɑŋ.kaːrt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bank‧kaart

Noun

bankkaart f (plural bankkaarten, diminutive bankkaartje n)

1. A bank card.

   Hyponyms: debetkaart, kredietkaart

See also

• betaalkaart