decempedator
Latin
editEtymology
editFrom decempeda.
Noun
editdecempedātor m (genitive decempedātōris); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | decempedātor | decempedātōrēs |
Genitive | decempedātōris | decempedātōrum |
Dative | decempedātōrī | decempedātōribus |
Accusative | decempedātōrem | decempedātōrēs |
Ablative | decempedātōre | decempedātōribus |
Vocative | decempedātor | decempedātōrēs |
References
edit- “decempedator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “decempedator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- decempedator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- decempedator in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016