defekacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Late Latin dēfaecātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛ.fɛˈka.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: de‧fe‧ka‧cja

Noun

defekacja f

1. (physiology) defecation (act or process of voiding excrement)

   Synonym: wypróżnienie

2. defecation (process of removing impurities)

Declension

Declension of defekacja

	singular	plural
nominative	defekacja	defekacje
genitive	defekacji	defekacji/defekacyj (archaic)
dative	defekacji	defekacjom
accusative	defekację	defekacje
instrumental	defekacją	defekacjami
locative	defekacji	defekacjach
vocative	defekacjo	defekacje

Derived terms

adjective

• defekacyjny

 

Related terms

noun

• defekator

 

Further reading

• defekacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• defekacja in Polish dictionaries at PWN