deflagratio
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /deː.flaːˈɡraː.ti.oː/, [d̪eːfɫ̪äːˈɡräːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.flaˈɡrat.t͡si.o/, [d̪efläˈɡrät̪ː͡s̪io]
Noun
editdēflāgrātiō f (genitive dēflāgrātiōnis); third declension
- conflagration, deflagration
- destruction (especially by burning)
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēflāgrātiō | dēflāgrātiōnēs |
Genitive | dēflāgrātiōnis | dēflāgrātiōnum |
Dative | dēflāgrātiōnī | dēflāgrātiōnibus |
Accusative | dēflāgrātiōnem | dēflāgrātiōnēs |
Ablative | dēflāgrātiōne | dēflāgrātiōnibus |
Vocative | dēflāgrātiō | dēflāgrātiōnēs |
Related terms
editDescendants
edit- French: déflagration
- Italian: deflagrazione
- Portuguese: deflagração
- Russian: дефлагра́ция (deflagrácija)
- Spanish: deflagración
References
edit- “deflagratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “deflagratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- deflagratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.