Hungarian

edit

Etymology

edit

Borrowed from German Demoralisation, from French démoralisation.[1] With Latinate -áció ending.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈdɛmorɒlizaːt͡sijoː]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧mo‧ra‧li‧zá‧ció
  • Rhymes: -joː

Noun

edit

demoralizáció (plural demoralizációk)

  1. demoralization

Declension

edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative demoralizáció demoralizációk
accusative demoralizációt demoralizációkat
dative demoralizációnak demoralizációknak
instrumental demoralizációval demoralizációkkal
causal-final demoralizációért demoralizációkért
translative demoralizációvá demoralizációkká
terminative demoralizációig demoralizációkig
essive-formal demoralizációként demoralizációkként
essive-modal
inessive demoralizációban demoralizációkban
superessive demoralizáción demoralizációkon
adessive demoralizációnál demoralizációknál
illative demoralizációba demoralizációkba
sublative demoralizációra demoralizációkra
allative demoralizációhoz demoralizációkhoz
elative demoralizációból demoralizációkból
delative demoralizációról demoralizációkról
ablative demoralizációtól demoralizációktól
non-attributive
possessive - singular
demoralizációé demoralizációké
non-attributive
possessive - plural
demoralizációéi demoralizációkéi
Possessive forms of demoralizáció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. demoralizációm demoralizációim
2nd person sing. demoralizációd demoralizációid
3rd person sing. demoralizációja demoralizációi
1st person plural demoralizációnk demoralizációink
2nd person plural demoralizációtok demoralizációitok
3rd person plural demoralizációjuk demoralizációik

Synonyms

edit

Derived terms

edit

References

edit
  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN