See also: dini, diní, and díní-

Turkish edit

Etymology edit

Inherited from Ottoman Turkish دینی (dīnī /⁠dīnī⁠/), from Classical Persian دینی (dīnī /⁠dīnī⁠/), from Arabic دِينِيٌّ m (dīniyyun). By surface analysis, din (religion) +‎ -i (nisba suffix).

Compare also Azerbaijani dini, Kazakh діни (dıni), etc.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [d̪iː.n̪iː]
  • Hyphenation: di‧nî

Adjective edit

dinî

  1. religious

See also edit

References edit