disigi

See also: disiĝi

Esperanto

Etymology

From dis- +‎ -igi.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [disˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: dis‧i‧gi

Verb

disigi (present disigas, past disigis, future disigos, conditional disigus, volitive disigu)

1. (transitive) to disjoin; to separate

   Synonyms: disligi, apartigi

2. (transitive) to disambiguate

   Synonym: apartigi

Conjugation

Conjugation of disigi present past future singular plural singular plural singular plural tense disigas disigis disigos active participle disiganta disigantaj disiginta disigintaj disigonta disigontaj acc. disigantan disigantajn disigintan disigintajn disigontan disigontajn passive participle disigata disigataj disigita disigitaj disigota disigotaj acc. disigatan disigatajn disigitan disigitajn disigotan disigotajn nominal active participle disiganto disigantoj disiginto disigintoj disigonto disigontoj acc. disiganton disigantojn disiginton disigintojn disigonton disigontojn nominal passive participle disigato disigatoj disigito disigitoj disigoto disigotoj acc. disigaton disigatojn disigiton disigitojn disigoton disigotojn adverbial active participle disigante disiginte disigonte adverbial passive participle disigate disigite disigote infinitive disigi imperative disigu conditional disigus