Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of disputō.

Participle

edit

disputāns (genitive disputantis); third-declension one-termination participle

  1. estimating
  2. debating
  3. preaching

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative disputāns disputantēs disputantia
Genitive disputantis disputantium
Dative disputantī disputantibus
Accusative disputantem disputāns disputantēs
disputantīs
disputantia
Ablative disputante
disputantī1
disputantibus
Vocative disputāns disputantēs disputantia

1When used purely as an adjective.

References

edit
  • disputans in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to introduce a person (into a dialogue) discoursing on..: aliquem disputantem facere, inducere, fingere (est aliquid apud aliquem disputans)