doğrultu
Turkish
editEtymology
editFrom Proto-Turkic *toġru (“passing through, along”),[1] morphologically doğru + -l- + -tu.
Pronunciation
editNoun
editdoğrultu (definite accusative doğrultuyu, plural doğrultular)
Declension
editReferences
edit- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “doğru”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
edit- “doğrultu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu