dolatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of dolō.
Participle
editdolātus (feminine dolāta, neuter dolātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dolātus | dolāta | dolātum | dolātī | dolātae | dolāta | |
Genitive | dolātī | dolātae | dolātī | dolātōrum | dolātārum | dolātōrum | |
Dative | dolātō | dolātō | dolātīs | ||||
Accusative | dolātum | dolātam | dolātum | dolātōs | dolātās | dolāta | |
Ablative | dolātō | dolātā | dolātō | dolātīs | |||
Vocative | dolāte | dolāta | dolātum | dolātī | dolātae | dolāta |
References
edit- “dolatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dolatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.