dooge

North Frisian

Alternative forms

• duug (Föhr-Amrum)
• döög (Sylt)

Etymology

From Proto-Germanic *duganą.

Verb

dooge

1. (Mooring) to be good, useful, suitable

Conjugation

Conjugation of dooge (Mooring dialect)

infinitive I	dooge
infinitive II	(tu) doogen
infinitive III	än doog
past participle	däägen
imperative	—
	present	past
1st-person singular	doog	duuch
2nd-person singular	duchst	duuchst
3rd-person singular	ducht	duuch
plural	dooge	duuchen
	perfect	pluperfect
1st-person singular	hääw däägen	häi däägen
2nd-person singular	hääst däägen	häist däägen
3rd-person singular	heet däägen	häi däägen
plural	hääwe däägen	häin däägen
	future (schale)	future (wårde)
1st-person singular	schal dooge	wård dooge
2nd-person singular	schäät dooge	wårst dooge
3rd-person singular	schal dooge	wårt dooge
plural	schan dooge	wårde dooge