dorywczy

Polish

Etymology

Ultimately from dorywać +‎ -czy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈrɨf.t͡ʂɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨft͡ʂɨ
• Syllabification: do‧ryw‧czy

Adjective

dorywczy (not comparable, derived adverb dorywczo)

1. occasional, intermittent, sporadic, casual

Declension

Declension of dorywczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dorywczy		dorywcza	dorywcze	dorywczy	dorywcze
genitive	dorywczego		dorywczej	dorywczego	dorywczych
dative	dorywczemu		dorywczej	dorywczemu	dorywczym
accusative	dorywczego	dorywczy	dorywczą	dorywcze	dorywczych	dorywcze
instrumental	dorywczym		dorywczą	dorywczym	dorywczymi
locative	dorywczym		dorywczej	dorywczym	dorywczych

Further reading

• dorywczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dorywczy in Polish dictionaries at PWN