dostarczyciel

Polish

Etymology

From dostarczyć +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.starˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/
• Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
• Syllabification: do‧star‧czy‧ciel

Noun

dostarczyciel m pers (female equivalent dostarczycielka)

1. (automotive, transport) deliverer, provider, supplier

   Synonym: dostawca

Declension

Declension of dostarczyciel

	singular	plural
nominative	dostarczyciel	dostarczyciele
genitive	dostarczyciela	dostarczycieli
dative	dostarczycielowi	dostarczycielom
accusative	dostarczyciela	dostarczycieli
instrumental	dostarczycielem	dostarczycielami
locative	dostarczycielu	dostarczycielach
vocative	dostarczycielu	dostarczyciele

Related terms

verbs

• dostarczać impf
• dostarczyć pf

 

Further reading

• dostarczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dostarczyciel in Polish dictionaries at PWN