dowiezienie

Polish

Etymology

From dowieźć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.vjɛˈʑɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: do‧wie‧zie‧nie

Noun

dowiezienie n

1. verbal noun of dowieźć

Declension

Declension of dowiezienie

	singular
nominative	dowiezienie
genitive	dowiezienia
dative	dowiezieniu
accusative	dowiezienie
instrumental	dowiezieniem
locative	dowiezieniu
vocative	dowiezienie

Further reading

• dowiezienie in Polish dictionaries at PWN