dowodzenie
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editdowodzenie n
- verbal noun of dowodzić
- reasoning (deduction of inferences or interpretations)
Declension
editDeclension of dowodzenie
singular | |
---|---|
nominative | dowodzenie |
genitive | dowodzenia |
dative | dowodzeniu |
accusative | dowodzenie |
instrumental | dowodzeniem |
locative | dowodzeniu |
vocative | dowodzenie |
Further reading
edit- dowodzenie in Polish dictionaries at PWN