dozorca

Polish

Etymology

From dozór +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈzɔrt͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrt͡sa
• Syllabification: do‧zor‧ca

Noun

dozorca m pers (female equivalent dozorczyni)

1. caretaker, keeper

Declension

Declension of dozorca

	singular	plural
nominative	dozorca	dozorcy/dozorce (deprecative)
genitive	dozorcy	dozorców
dative	dozorcy	dozorcom
accusative	dozorcę	dozorców
instrumental	dozorcą	dozorcami
locative	dozorcy	dozorcach
vocative	dozorco	dozorcy

Further reading

• dozorca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dozorca in Polish dictionaries at PWN