droogte

Dutch

Etymology

From Middle Dutch droochte. Equivalent to droog +‎ -te.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdroːx.tə/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: droog‧te

Noun

droogte f (plural droogten or droogtes)

1. drought

   De droogte heeft de oogst dit jaar sterk beïnvloed. ― The drought has greatly affected the harvest this year.

   Er zijn maatregelen genomen vanwege de aanhoudende droogte. ― Measures have been taken due to the persistent drought.

   De boeren vrezen nog een jaar van droogtes. ― The farmers fear another year of droughts.

Descendants

• Afrikaans: droogte