dureń

See also: duren, durèn, Düren, and дурень

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian ду́рень (dúrenʹ). By surface analysis, durny +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdu.rɛɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urɛɲ
• Syllabification: du‧reń

Noun

dureń m pers

1. (derogatory) addle-brain, dimwit, blockhead, dummy, moron

   Synonyms: see Thesaurus:głupiec

2. (card games) durak

Declension

Declension of dureń

	singular	plural
nominative	dureń	durnie
genitive	durnia	durniów/durni
dative	durniowi	durniom
accusative	durnia	durniów/durni
instrumental	durniem	durniami
locative	durniu	durniach
vocative	durniu	durnie

Further reading

• dureń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dureń in Polish dictionaries at PWN