duyusal

Turkish

Etymology

From duyu (“sense, sensation”) +‎ -sal, from duy- (“to hear, to sense, to perceive”) +‎ -i (“deverbal nominal suffix”).

Pronunciation

• IPA^(key): /du.juˈsaɫ/
• Hyphenation: du‧yu‧sal

Adjective

duyusal

1. Relating to the senses; sensory.

Declension

Predicative forms of duyusal

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	duyusalım	duyusal mıyım?
sen (you are)	duyusalsın	duyusal mısın?
o (he/she/it is)	duyusal / duyusaldır	duyusal mı?
biz (we are)	duyusalız	duyusal mıyız?
siz (you are)	duyusalsınız	duyusal mısınız?
onlar (they are)	duyusal(lar)	duyusal(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	duyusaldım	duyusal mıydım?
sen (you were)	duyusaldın	duyusal mıydın?
o (he/she/it was)	duyusaldı	duyusal mıydı?
biz (we were)	duyusaldık	duyusal mıydık?
siz (you were)	duyusaldınız	duyusal mıydınız?
onlar (they were)	duyusaldılar	duyusal mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	duyusalmışım	duyusal mıymışım?
sen (you were)	duyusalmışsın	duyusal mıymışsın?
o (he/she/it was)	duyusalmış	duyusal mıymış?
biz (we were)	duyusalmışız	duyusal mıymışız?
siz (you were)	duyusalmışsınız	duyusal mıymışsınız?
onlar (they were)	duyusalmışlar	duyusal mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	duyusalsam	duyusal mıysam?
sen (if you)	duyusalsan	duyusal mıysan?
o (if he/she/it)	duyusalsa	duyusal mıysa?
biz (if we)	duyusalsak	duyusal mıysak?
siz (if you)	duyusalsanız	duyusal mıysanız?
onlar (if they)	duyusalsalar	duyusal mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

• duyusallık
• güzel duyusal

See also

• duygu
• duyu
• duyultu
• görsel
• işitsel

Further reading

• “duyusal”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu