dwudziestoletni
Polish edit
Etymology edit
From dwadzieścia + -o- + letni.
Pronunciation edit
Adjective edit
dwudziestoletni (not comparable, no derived adverb)
- (relational) twenty-year-old, twenty-year-long
Declension edit
Declension of dwudziestoletni (soft)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | dwudziestoletni | dwudziestoletnia | dwudziestoletnie | dwudziestoletni | dwudziestoletnie | |
| genitive | dwudziestoletniego | dwudziestoletniej | dwudziestoletniego | dwudziestoletnich | ||
| dative | dwudziestoletniemu | dwudziestoletniej | dwudziestoletniemu | dwudziestoletnim | ||
| accusative | dwudziestoletniego | dwudziestoletni | dwudziestoletnią | dwudziestoletnie | dwudziestoletnich | dwudziestoletnie |
| instrumental | dwudziestoletnim | dwudziestoletnią | dwudziestoletnim | dwudziestoletnimi | ||
| locative | dwudziestoletnim | dwudziestoletniej | dwudziestoletnim | dwudziestoletnich | ||
Further reading edit
- dwudziestoletni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dwudziestoletni in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dwudziestoletni”, in Słownik języka polskiego[1], volume 1, page 565
- Aleksander Zdanowicz (1861) “dwudziestoletni”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dwudziestoletni”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 601
- dwudziestoletni in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego