dwukołowy

Polish

Etymology

From dwu- +‎ koło +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvu.kɔˈwɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: dwu‧ko‧ło‧wy

Adjective

dwukołowy (not comparable, no derived adverb)

1. two-wheeled, birotate

Declension

Declension of dwukołowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dwukołowy		dwukołowa	dwukołowe	dwukołowi	dwukołowe
genitive	dwukołowego		dwukołowej	dwukołowego	dwukołowych
dative	dwukołowemu		dwukołowej	dwukołowemu	dwukołowym
accusative	dwukołowego	dwukołowy	dwukołową	dwukołowe	dwukołowych	dwukołowe
instrumental	dwukołowym		dwukołową	dwukołowym	dwukołowymi
locative	dwukołowym		dwukołowej	dwukołowym	dwukołowych

Further reading

• dwukołowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwukołowy in Polish dictionaries at PWN