Polish

edit

Etymology

edit

Borrowed from German Dignitar.[1][2]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /dɨɡˈɲi.taʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itaʂ
  • Syllabification: dyg‧ni‧tarz

Noun

edit

dygnitarz m pers

  1. dignitary (important or influential person)
    Synonym: dostojnik

Declension

edit

Derived terms

edit
adjective
nouns
edit
adverb
noun

References

edit
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “dygnitarz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “dygnitarz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

edit
  • dygnitarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dygnitarz in Polish dictionaries at PWN