Wiktionary

dygnitarz

Polish edit

Etymology edit

Borrowed from German Dignitar.[1][2]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /dɨɡˈɲi.taʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -itaʂ
  • Syllabification: dyg‧ni‧tarz

Noun edit

dygnitarz m pers

  1. dignitary (important or influential person)
    Synonym: dostojnik

Declension edit

Declension of dygnitarz
singular plural
nominative dygnitarz dygnitarze
genitive dygnitarza dygnitarzy
dative dygnitarzowi dygnitarzom
accusative dygnitarza dygnitarzy
instrumental dygnitarzem dygnitarzami
locative dygnitarzu dygnitarzach
vocative dygnitarzu dygnitarze

Derived terms edit

adjective
nouns

Related terms edit

adverb
noun

References edit

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “dygnitarz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “dygnitarz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading edit

  • dygnitarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dygnitarz in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dygnitarz&oldid=73426775"